تا امروز سكه‌ها و اسكناس‌هاي زيادي در كشورهاي مختلف چاپ شده‌اند كه هر كدام براي خودشان داستاني داشتند. در اين بين، ماجراي بعضي‌هايشان، خيلي متفاوت با بقيه است به حدي كه شايد باوركردن‌شان سخت باشد. سكه‌ها و اسكناس‌هايي كه براي مبادله مالي مورد استفاده قرار مي‌گيرند و شايد فقط يك كاغذ معمولي باشند، اما ريشه در يك ماجراي جالب و گاهي هم عجيب دارند. بياييد در ادامه با عجيب‌ترين آن‌ها بيشتر آشنا شويم. پول‌هايي كه بعضي از مردم كشورهايي كه از آن‌ها استفاده مي‌كنند هم از پشت پرده‌شان خبر ندارند!
زامبيا چه ربطي دارد به استراليا؟
المپيك سال ۲۰۰۰ ميلادي در استراليا برگزار شد، اما معلوم نيست چرا مردم زامبياي آفريقا اين‌قدر ذوق‌زده شدند كه به خاطر آن سكه ضرب كردند! آن هم سكه‌هايي كه شكل معمولي همه پول‌هاي دنيا را نداشت. سكه نقره «۵هزار كواچايي» زامبيا تركيبي از نقشه دو كشور بود كه به هم چسبيده بودند. البته استراليا در واقعيت ۱۰ برابر زامبيا وسعت دارد، اما روي سكه‌هاي دو كشور با هم فرقي ندارند. اين سكه‌ها كمي هم از حد معمول بزرگتر بودند؛ چيزي حدود ۵ سانتي‌متر! هيچ فردي نمي‌داند كه چرا مسئولان مالي زامبيا چنين تصميمي گرفتند و البته آن‌ها هم هيچگاه در اين باره اظهار نظري نكرده‌اند!
عكس ستاره منچستريونايتد روي پول!
اسكناس پنج پوندي ايرلند تصوير عجيبي دارد. تصوير يك اسطوره كه نه شاعر است نه سياستمدار و نه مخترع و مكتشف. مردم ايرلند روي پول‌هاي پنج پوندي‌شان تصوير ستاره فوتبال منچستريونايتد و اهل ايرلند شمالي يعني «جورج بست» را دارند. ستاره‌اي كه زندگي پرحاشيه او و اعتيادش به الكل در نهايت كار دستش داد. با اين حال مردم ايرلند او را دوست داشتند؛ آن‌قدر كه تصويرش را روي اسكناس خودشان زده‌اند.
يك پول ۱۶ در ۱۶!
تا جايي كه همه يادشان هست، اسكناس توي دنيا مستطيلي بوده. حالا شايد ابعادشان با هم فرق مي‌كرد، اما اسكناس در همه دنيا با شكل و شمايل مستطيلي‌اش شناخته مي‌شد، ولي تايلندي‌ها نشان دادند كه مي‌شود خيلي راحت همه قواعد را كنار زد. آن‌ها در سال ۱۹۸۷ ميلادي به مناسبت تولد شصت‌سالگي «شاه راما» سري ويژه‌اي از اسكناس‌هاي ۶۰ باتي را روانه بازار كردند كه شكل خاصي داشت. اسكناس‌هاي تايلندي‌ها مربع بود. يك مربع ۱۶ در ۱۶ سانتي‌متري كه به نام يكي از بزرگ‌ترين اسكناس‌هاي دنيا هم در گينس ثبت شد!
پول براي معامله با فضايي‌ها!
فكرش را كرده‌ايد كه اگر روزي آدم‌فضايي‌ها روي زمين بيايند و با خودشان بار و بنه براي فروش داشته باشند؛ آن وقت بايد چطور با آن‌ها وارد معامله بشويم؟ شما شايد به اين جاي كار فكر نكرده باشيد، ولي هستند دانشمنداني كه از مدت‌ها پيش به فكر اين لحظه ناب بوده‌اند. آن‌ها در واقع سكه‌هايي طراحي كرده‌اند كه وقتي آدم‌فضايي‌ها پايشان به زمين باز شد، بتوانند به آساني با آن‌ها وارد معامله شوند. هر كدامشان هم آلياژ خاصي دارند و ارزش متفاوتي!
اين ديگر عكس كيست؟
در سال ۲۰۱۲، دولت استراليا براي طراحي اسكناس‌هاي جديد اين كشور كلي پول خرج كرد ولي اصلا فكر نمي‌كردند كه مردم تصوير شاعري را كه روي اسكناس‌ها نقش بسته، نشناسند. آن‌ها تصوير «ماري گيلمور» شاعر استراليايي را روي اسكناس‌ها آورده بودند، غافل از اين كه مردم اصلاً نمي‌دانستند، او چه كسي است. چه سر و صدا‌ها كه سر اين ماجرا بلند نشد!
يك، جلوش بي‌نهايت صفر!
مجارستان پيش از جنگ‌جهاني دوم واحد پولي داشت به اسم «پنگو» كه جنگ بلاي ناجوري سرش آورد. «پنگو» گرفتار تورم عجيبي شد طوري كه در سال ۱۹۴۶ ميلادي، اسكناس‌هاي ۱۰۰ ميليون ميلياردي پنگو چاپ شد. مي‌دانيد چه رقمي مي‌شد؟ ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰.
پولي كه بوي ماده مخدر مي‌دهد!
آفريقايي‌ها هم براي خودشان داستاني دارند در ضرب سكه. در سال ۲۰۱۰ كشور بنين در غرب قاره آفريقا شروع به ضرب سكه‌هايي كرد كه آوازه آن خيلي زود در دنيا پيچيد و باعث اعتراض همگاني شد. اين سكه‌ها كه از نقره و نيكل درست شده بودند، داراي مقداري گياه ماري‌جوانا هم بودند كه با ظرافت رويشان چسبانده شده بود. با دست كشيدن روي اين سكه‌ها بوي ماري‌جوانا بلند مي‌شد. البته آن‌ها سكه كاج و افرا و ... هم زده بودند.
عكس يك نويسنده روي پول!
«بهانه‌اي براي تجليل و اداي احترام به شخصيتي كه نام كشور زادگاهش كلمبيا را در جهان سربلند و از نيمه قرن بيستم در سراسر جهان طنين‌انداز كرد.» فكر مي‌كنيد رئيس بانك مركزي كلمبيا درباره چه كسي اين‌طور با احترام ياد مي‌كند؟ اصلاً چه كسي مي‌تواند كلمبيا را به همه دنيا معرفي كند؟ به طور حتم كسي غير از آقاي نويسنده از عهده اين كار برنمي‌آمد. گابريل گارسيا ماركز! او براي مردم كشورش يك اسطوره است؛ آن قدر كه حالا تصويرش را روي اسكناس‌هاي ۵۰ هزار پزويي آورده و به طور رسمي وارد چرخه مالي كلمبيا كرده‌اند. اين اسكناس كه به رنگ بنفش روشن طراحي و چاپ شده، ارزشي برابر ۱۷ دلار و ۴۰ سنت آمريكا دارد. حالا گابريل در كلمبيا همه جا هست. روي سكه و اسكناس و در دست همه مردم كلمبيا.
معامله با يك تكه شهاب‌سنگ!
در سال ۲۰۱۲، جمهوري فيجي سكه‌هاي عجيب و غريبي را ضرب كرد كه البته براي استفاده در زندگي روزمره نبود، اما براي خودشان اعتباري داشتند. اين سكه‌ها كه ۹۹۹ عدد بيشتر نبودند، قطعه‌هايي از شهاب‌سنگ‌هاي معروف دنيا را با خودشان داشتند. مثلاً تعدادي از شهاب‌سنگي كه در سال ۲۰۰۲ ميلادي بين مرز آلمان و اتريش به زمين خورده بود يا آن شهاب‌سنگي كه در دهه ۱۸۳۰ به فرانسه رسيده بود.
عددي عجيب به جاي تصويري عجيب!
اين پول تصوير عجيبي ندارد بلكه عددي كه رويش چاپ شده، شوكه كننده است. در ژانويه سال ۲۰۰۹ زيمبابوه شروع به چاپ اسكناس‌هاي ۱۰۰ تريليوني كرد؛ ۱۰۰ ميليارد با سه تا صفر جلوي آن. در آن زمان ميزان تورم در اين كشور بسيار بالا و دولت ناگزير بود براي سر و سامان دادن به اوضاع اقتصادي اين اسكناس‌ها را وارد بازار كند. چون نرخ تورم زيمبابوه به ۲۳۱ ميليون درصد رسيده بود.
توزيع پولي پانچ شده در بين مردم!
در سال ۱۹۹۷ مردم كشور آفريقايي «زئير» يا همان جمهوري «كنگو»ي امروزي بسيار خوشحال شدند رژيم «موبوتو»، ديكتاتور بزرگ بركنار شد و مردم مي‌خواستند كه جمهوري را در كشور تجربه كنند. همه چيز خوب پيش رفت غير از مسئله اسكناس‌هاي جديد. دولت براي چاپ اسكناس‌هاي جديد آهي در بساط نداشت براي همين تصميم گرفت كه از اسكناس‌هاي ۲۰ هزاري قديمي زئير استفاده كند. آن‌ها براي اين كه مردم تصوير ديكتاتور را ديگر نبينند، صورت او را پانچ كردند.
اژد‌ها وارد مي‌شد!
در سال ۱۹۳۵ ميلادي، هنگ‌كنگي‌ها با كلي شوق و ذوق دلار‌هاي خودشان را وارد بازار كشور كردند، اما هنوز مدت زيادي از اين ماجرا نگذشته بود كه جنگ جهاني دوم شروع شد و ژاپني‌ها به سمت هنگ‌كنگ يورش بردند. تكليف معلوم بود. چشم‌بادامي‌ها دلار‌هاي هنگ‌كنگي را كنار گذاشتند و ين‌هاي خودشان را به چرخه آوردند، آن هم با تصويري عجيب. اژد‌هايي دو سر كه نشان آن‌ها بود. جنگ تمام شد و ژاپني‌ها زود از كشور كوچك آسيايي بيرون رفتند، اما هنوز اسكناس‌هاي ۱۰ يني ژاپني‌ها با همان ارزش سابق در هنگ‌كنگ خريدار دارند. هر چند خيلي‌ها از اين تصوير اژد‌هاي دو سر كه مي‌خواهد مردم را قورت بدهد، ناراضي اند، اما بعضي‌ها هم طرفدارش هستند!
پول‌هاي عصر حجري!
باورتان مي‌شود هنوز مردمي هستند كه از پول سنگي براي داد و ستد استفاده مي‌كنند؟ «جزاير سليمان» جاي عجيبي است. هنوز كلي جاي ناشناخته دارد و كلي مردم به دور از تمدن. در اين جزاير مردم هنوز از پول‌هاي سنگي استفاده مي‌كنند؛ البته نه به اندازه سنگريزه. پول مردم جزاير سليمان گاهي قطعه‌سنگي با قطر يك متر است كه مردم آن را از دل دريا استخراج مي‌كنند. اين سنگ‌هاي خاص كه در ميان آن‌ها سوراخي تعبيه شده، ارزش زيادي دارد. اين پول‌هاي سنگي كه به زبان محلي‌ها به «راي» معروف است، در زمان جنگ جهاني دوم براي ژاپني‌ها كلي سود داشت. آن‌ها اين سنگ‌ها را از مردم بومي مي‌گرفتند و به عنوان لنگر استفاده مي‌كردند يا در كارهاي ساختماني به كار مي‌بردند. غافل از اين كه مردم بومي جزاير، جانشان به اين سنگ‌ها بسته است.
- دوشنبه ۰۴ شهریور ۹۸ ۱۶:۰۲ ۲۲ بازديد
- ۰ نظر
بيشتر سطح ساختمان‌ها از شيشه تشكيل شده است.
دستگاه ضبط و پخش بو كه با دقت زيادي كار مي‌كند.
